تفسیر و علوم قرآن

با توجه به محتواي اين بخش از آيه و شأن نزول آن كه متفاوت با قبل و بعد آن مي باشد و با توجه به اينكه مكان نزول آن در خارج از مدينه است(اعم از اينكه مربوط به عرفه باشد يا روز غدير) روشن مي شود كه اين بخش از آيه ۳ سوره مائده، آيه اي مستقل بوده كه بنابر مصالحي در بين آيه مربوط به احكام قرار داده شده و چنانكه در تفسير نمونه آمده ممكن است قرار دادن آيه مربوط به عيد غدير، در لابلاى احكام مربوط به غذاهاى حلال و حرام براى محافظت از تحريف و حذف و تغيير بوده باشد، زيرا بسيار مى‏ شود كه براى محفوظ ماندن يك شى‏ء نفيس آن را با مطالب ساده‏اى مى‏آميزند تا كمتر جلب توجه كند.

علّت این که خداوند در قرآن کریم از ضمیر مذکر برای خودش استفاده نموده، این است که قرآن به زبان عربی نازل شده است، و استفاده از ضمیر مذکر برای خداوند متعال مطابق قواعد و ادبیات زبان عربی است. چون  خداوند متعال نه مؤنث حقیقی است و نه مذکر حقیقی، و از موارد کار برد قیاسی و سماعی مؤنث مجازی هم نیست پس براساس قواعد زبان عربی برای ذات متعالی خداوند باید از ضمایر، اسامی و صفات به صورت مذکر (مجازی) استفاده نمود.

در سوره بقره، ۱۸۷ می فرماید: «و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه شب براى شما آشکار شود، سپس روزه را تا شب، ادامه دهید.» مفهوم این دستور قرآنی، این است که خوردن و آشامیدن، قبل از طلوع فجر و اذان صبح، جایز است ولی بعد از اذان صبح تا اول شب، باید خوردن و آشامیدن ترک شود.

از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: کسی که آیت الکرسی را بخواند، خداوند متعال، هزار چیز ناپسند را از وی در دنیا دور می‌کند که کوچک‌ترین و آسان‌ترین آن، فقر است. همچنین از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است که فرموده است که کسی که آیت الکرسی را بعد از هر نماز بخواند، تنها مرگ، مانع دخول وی در بهشت است.

بدون شك اينگونه زنان تنها خواهان كسب افتخار معنوى بودند كه از طريق ازدواج با پيامبر ص براى آنها حاصل مى‏ شد، لذا بدون هيچگونه مهرى آماده همسرى با او شدند، ولى همانگونه كه گفتيم وجود چنين مصداقى براى حكم بالا از نظر تاريخى مسلم نيست، آنچه مسلم است اينست كه خداوند چنين اجازه‏ اى را به پيامبر ص داده بود، به خاطر فلسفه‏ اى كه بعدا به آن اشاره مى‏ شود.

امروزه در مجموعه‏ هاى هنرى و فرهنگى و آثار باستانى قرآن هایى موجود است که نگارش آن‏ها به بیش از هزار سال مى‏رسد، و همه نسخه‏ هاى موجود قرآن از آغاز تاکنون بدون هیچ تحریف و کاستى و یا زیادتى موجود است، این مسئله نیز دلیلی دیگر بر تحریف ناپذیرى قرآن است.