تاریخ

شهر سوال ـ ائمه معصومین(ع) در برپایی مجالس سوگواری و عزاداری برای خاندان عصمت و طهارت(ع) و خصوصاً حضرت اباعبدالله(ع) تأكید زیادی نموده‏ اند. امام رضا(ع) در این مورد می‏فرماید: «كسی كه مصیبت‏های ما را بیان كند و به خاطر آنچه بر ما وارد شده است بگرید روز قیامت با ما و در درجه ما است و فردی كه مصائب ما برایش بیان شود و اشك بریزد و بگریاند در روز قیامت كه تمامی چشم‏ها گریان است چشم او گریان نخواهد بود و...»، (۱).

امام حسین هنگامی که از حجاز به طرف عراق حرکت کرد، می دانست که به فیض شهادت خواهد رسید، ولی به ظاهر، به قصد جنگ و نبرد مسلحانه حرکت نکرد، تا بر همه مکلفان واجب شود که به عنوان جهاد، با او همراه شوند؛ بلکه بر اساس وظیفه خود، یعنی به دست گرفتن رهبری ظاهری و پیشوایی مردم، که حضرتش را دعوت کرده بودند، حرکت کرد. در این صورت بر دیگران واجب نیست که با او هم سفر شوند. اگر کسی هم همراهی نکند، گناهی را مرتکب نشده است. گناهکار فردی است که در قیام کربلا و محاصره امام حسین در روز عاشورا حضور داشته و با آن حال از همراهی امام تخلف کرده، به یاری حضرتش نشتافته است.

شهر سوال ـ بر اساس برخی گزارشات امام حسین(علیه السلام) در شب یا روز عاشورا خطاب به اصحاب فرمودند:اگر کسی دینی بر عهده اش دارد در جمع ما نماند.

شهر سوال ـ پدیده‏‌هاى اجتماعى مى‌‏توانند در آن واحد چندماهیتى باشند. ...قیام امام حسین از آن پدیده‏‌هاى چند ماهیتى است، چون عوامل مختلف در آن اثر داشته است. مثلًا یك نهضت مى‌‏تواند ماهیت عكس العملى داشته باشد یعنى صرفاً عكس العمل باشد، و مى‌‏تواند ماهیت آغازگرى داشته باشد. اگر یك نهضت ماهیت عكس العملى داشته ‏باشد، مى‌‏تواند یك عكس العمل منفى باشد در مقابل یك جریان، و مى‌‏تواند یك عكس العمل مثبت باشد در مقابل جریان دیگر. همه اینها در نهضت امام حسین وجود دارد.