هدف از انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، تحقق همان سه شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بوده و هست که الحمدلله به رغم تمامی توطئه‌های نظامی، سیاسی، تروری، اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و ...، توسط دشمنان خارجی و ستون پنجم داخلی، با رهبری‌های مدبرانه و نیز بصیرت و ایستادگی مردم محقق شده و روز به روز کامل تر می‌گردد.
کلام و عقاید
چرا شخص رهبری برای حل مشکلات کشور ورود نمی کند و به مقابله با فساد و تبعیض برنمی خیزد؟
رهبر معظم انقلاب کمک می‌کند برای اینکه تشخیص مردم بالا رود و در این راه سخنرانی می‌کند. یکی از شئون ولایت، سخنوری است. امیرالمؤمنین(ع) هم زیاد سخنرانی می‌کرد، به‌حدی که امام حسین(ع) در کربلا تا آمدند سخنرانی کنند، مخالفین ایشان گفتند این هم مثل پدرش زیاد حرف می‌زند، جلوی سخنرانی یعنی روشنگری او را گرفتند. پس این یک شیوه برای اداره جامعه است.
با وجود اشکالات فراوان در حکومت، چگونه می توانیم حکومت ایران را اسلامی بدانیم؟
شهر سوال ـ باید توجه کرد که هیچ کس وجود مشکلات را نفی نمی کند و معتقد به تحقق کامل حکومت اسلامی نیستیم. اما نباید بین همه و هیچ بود که یا یک چیز را صد در صد به دست بیاوریم و یا اینکه اصل آن را رها کنیم. ما باید به اندازه توانایی خودمان، حکومت را مطابق اسلام قرار دهیم و قطعا بیش از توان خودمان تکلیفی نداریم.
چه آفات و خطراتی نظام جمهوری اسلامی را تهدید می کند؟
ناامید ساختن مردم از قدرت و تأثیر انقلاب اسلامی، روا داشتن تبعیض و بی عدالتی در بین اقشار مردم، وجود اختلاف طبقاتی فاحش در جامعه، ایجاد روحیه راحت طلبی و تجمل پرستی در بین مردم، احساس جدایی مردم از مسؤلین و سران نظام و عدم نصیحت پذیری آنان، از آفات اصلی انقلاب است.
جایگاه علما و روحانیت در نظام جمهوری اسلامی چیست؟
برای بر پایی یک حکومت اسلامی باید ابتدا قوانین اسلامی در کشور تصویب شده و سپس به بهترین روش به مرحله اجرا درآید. بدیهی است برای تصویب قوانین اسلامی در کشور، نیازمند به افراد خبره و متخصص بوده که برخی از آنها باید به احکام و جوانب این دین آگاه باشند تا بتوانند با توجه به نیازهای جامعه، قوانین اسلامی را تصویب کنند.
آیا نظریه ولایت فقیه با پیروزی انقلاب پدید آمد؟ یا در اصل اسلام بوده است؟
شهر سوال ـ این مسأله در دوران امامان معصوم (ع) نیز وجود داشت. لذا علاوه بر اینكه در سیره نظرى آن بزرگواران مشاهده مى كنیم كه با الهام از قرآن، به حلّ این مسأله پرداخته اند در سیره عملى خود نیز- در مواردى كه نیاز بوده با تكیه بر شرایط مهم رهبرى (قدرت و توانمندى، امانتدارى، علم و آگاهى به احكام و دستورات الهى و) اقدام به تعیین افراد واجد شرایط مى كردند مانند: حذیفه بن یمان به عنوان حاکم اول مدائن، سلمان فارسى به عنوان حاکم دوم مدائن، عمار بن یاسر به عنوان حاکم كوفه، مالك اشتر به عنوان حاكم و سرپرست مصر.
آیا داشتن حکومت دینی لازم است؟
می توانیم بگوییم انسانی در روز و خارج از خانه گرگ باشد ولی در شب و وقتی به خانه آمد، فرشته شود؟ کسانی که فکر میکنند دین می تواند در کنج خلوت انسان محقق شود و بدون شئون اجتماعی باشد، اگر با مبانی خودشان بخواهند به سوال فوق جواب دهند، ناگزیر به بیان جواب غیر عقلانی خواهند بود، مگر آنکه مبنایشان را عوض کنند و قبول کنند که دین نمی تواند فارغ از شئون اجتماعی باشد.
آیا خلقت رسول اکرم (ص) و حضرت علی (ع) به خاطر وجود حضرت زهرا (س) بود؟
هر چند در حدیث، به ظاهر به نور (روحی و بدنی) حضرت علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها اشاره شده است؛ ولی به دلیل وحدت نوری چهارده معصوم، گویا این حدیث میخواهد بگوید: اگر شما چهارده معصوم نبودید، جهان را خلق نمیکردیم. به بیان سوم، ظاهر این روایت خطاب به آن دو عزیز است؛ ولی به دلیل وحدت آن دو با دوازده معصوم دیگر، مقصود حقیقتی است که همه آنان در آن اتحاد داشته و هیچ گونه تعداد کثرتی ندارند تا بحث رتبه و تقدم و تأخر پیش آید.
چرا حضرت فاطمه زهرا (س) « مُحدّثه » لقب داده اند؟
شهر سوال ـ محدث و محدّثة (به فتح دال و تشديد آن) ، به معناى كسى است كه با او سخن گفته مى شود. در روایت امام صادق (ع) در تعریف محدّث آمده است: وَ أَمَّا الْمُحَدَّثُ فَهُوَ الَّذِي يَسْمَعُ كَلَامَ الْمَلَكِ وَ لَا يَرَى وَ لَا يَأْتِيهِ فِي الْمَنَام ؛ اما محدث کسی است که سخن فرشته را می شنود اما او را نمی بیند و در خوابش هم نمی آید.
در زیارت حضرت زهرا(س) آمده: ای کسی که قبل از آفرینش امتحان شده ای، چگونه خداوند یک انسان را قبل از خلقت امتحان می کند؟
محتمل است که امتحان مذکور در مورد حضرت فاطمه سلام الله علیها در همان زمان خلقت نوری قبل از خلقت جسمانی صورت گرفته باشد. احتمال دیگر آن است که این امتحان همان امتحان عالم ذر باشد که خداوند انسان ها را قبل از خلقت دنیوی و جسمانی درعالمی که در روایات عالم ذر نامیده شده است امتحان نمود و درجات انسانها در این امتحان الهی مشخص شد و در این عالم اول کسانی که ندای توحید را لبیک گفتند و از امتحان های الهی سربلند بیرون آمدند ، ارواح طیبه چهارده معصوم بود.
