تفسیر و علوم قرآن

شهر سوال ـ امام باقر (ع) می فرمایند: «اگر بنا بود آیه‏اى كه در باره مردمى نازل شده با مردان آن مردم از بین برود، چیزى از قرآن باقى نمى‏ ماند، و لیكن قرآن طورى است كه اولش(یعنى عصر نزولش) و آخرش(یعنى اعصار بعدش) تا زمانى كه آسمان و زمین برجاست را یك جور شامل مى ‏شود، و براى هر قومى آیه‏ اى است كه تلاوتش مى‏ كنند، حال یا آیه از خیر آنان خبر مى‏ دهد و یا از شرشان»

شهر سوال ـ قرآن در زمان حیات پیامبر اعظم(ص) گردآوری شد و سوره ها و آیه هایش به دستور او مرتب شد. دلیل بر این سخن، افزون بر شواهد تاریخی بسیار، سخن خود پیامبر خدا(ص) است که سوره حمد را به نام «فاتحه الکتاب» نامید و فرمود: نمازی جز با فاتحه الکتاب صحیح نیست.

شهر سوال ـ این ضرورت برای کسی که متوجه پوشیده بودن امراض روحی است و به ضرورت سلامت روحی پی برده، واضح تر است. و الا بعضی متوجه مرض های روحی نیستند تا آنجا که این مرض ها مانند سرطان پیشرفت کند و زمانی متوجه آن شوند که کار از کار گذشته است. و همچنین عده ای تنها زندگی زودگذر و فانی دنیا را می طلبند و برای آنها جنبه متعالیشان اصلا اهمیتی ندارد و خود را در همین هفتاد سال محبوس کرده اند و مرگ را پایان کار می دانند، بنابراین آن ها نیز احساس نیاز به قرآن نمی کنند.

شهر سوال ـ فهمیدن بخش عمده‌ای از معارف بلند این كتاب عظیم كه در سطحی فراتر از فهم توده مردم است، و برای بسیاری از افراد، بدون تفسیر میسّر نیست. بنابراین انسان یا باید خود مقدمات لازم برای توانایی بر تفسیر را طی كند و دانش و شرایط لازم برای تفسیر را كسب نماید و به تفسیر آیات بپردازد، و یا از تفاسیر معتبر مفسّران مورد اعتماد بهره گیرد.